Laag over laag over laag..........
Ik werk intuïtief, laag over laag.
Acrylverf, papier en muurvuller/modelleerpasta vormen samen een huid, waarin sporen van tijd en beweging zichtbaar blijven.
Elke laag reageert op de vorige: soms bedek ik wat er was, soms laat ik het juist doorschemeren.
Zo ontstaat een gelaagd geheel dat evenveel verbergt als onthult.
De structuur is voor mij even belangrijk als de kleur. Ik hou van grillige patronen, scheuren, reliëf — van oppervlakken die iets te vertellen hebben.
De materialen brengen hun eigen karakter mee, en juist in dat onvoorspelbare vind ik de vrijheid van het schilderen.
Ik geef geen vaste betekenis aan mijn werk. Iedereen kijkt ernaar met zijn eigen ogen, voelt op zijn eigen manier.
Wat jij erin ziet, is net zo waardevol als wat ik erin leg. Mijn schilderijen nodigen uit om stil te staan, te kijken, te voelen — zonder uitleg, zonder woorden.
Grillige texturen
Acrylverf, papier en muurvuller/modelleerpasta zijn producten waar ik graag mee werk. Deze vormen samen een huid waarin sporen van tijd en beweging zichtbaar blijven.
Zij laten het schilderij volop 'leven'.
Ik heb mij wel eens afgevraagd:
wanneer is een schilderij af?
Iemand vertelde mij dat haar docent zei:
"Een schilderij is af, wanneer het jou geen antwoord meer geeft".
'Het Kind achter De Sluier'
Dit is een detail genomen uit het schilderij:
'Het kind achter De Sluier'
Nadat ik het gevernist en opgehangen had in mijn woonkamer, zag ik tot mijn grote verbazing dat er een kind schuil ging in het schilderij.
Als ik het schilderij aankijk, grijpt mij dat nog iedere keer aan. Ik kan hier dan ook tot op heden nog steeds geen afstand van doen.
Textuur
Dit is een detail genomen uit het schilderij:
'Het gevangen licht'
De textuur heb ik verkregen middels 'patroonpapier', gelegd en gevormd in de eerste laag met gesso. Net zolang, totdat het goed voelde.